Certyfikat energetyczny pełni zasadnicza rolę w ocenie energetycznej budynku pod kątem zużycia energii. Określa jakość obiektu z punktu widzenia ponoszonych wydatków eksploatacyjnych na energię. Certyfikat energetyczny sporządza się na podstawie analizy dokumentacji projektowej i audytów energetycznych takiej budowli. Dla nowo powstałego budynków stanowi uzupełnienie dokumentacji projektu budowlanego.
Zgodnie z Dyrektywą Unijną 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków oraz ustawą z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane (Dz.U Nr 191, poz. 1373), taki certyfikat energetyczny powinien posiadać każdy nowy jak i już istniejący budynek. Dokument ten jednoznacznie ma określać wielkość energii wyrażoną w kWh/m2/rok, która jest niezbędna do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku.
Wyjątek stanowią obiekty :
• Podlegające ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków oraz opiece nad zabytkami.
• Użytkowane jako miejsca kultu i działalności religijnej.
• Przeznaczone do użytkowania w czasie do 2 lat.
• Gospodarstwa rolne o wskaźniku EP określającym roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną nie wyższe niż 50 kWh/(m2∙rok).
• Gospodarcze i przemysłowe o zaopatrzeniu na energię nieposiadające instalacji zużywającą energię, oprócz oświetlenia wbudowanego.
• Z przeznaczeniem mieszkalnym nie dłuższym niż 4 miesiące w ciągu roku.
• Budynki wolnostojące o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2.
Podstawowe wskaźniki w świadectwie energetycznym
Wartość energetyczną budynku w świadectwie energetycznym określają wskaźniki EP, EK i WT
EP- roczne zaopatrzenie na nieodnawialną energię pierwotną. Określa on ile energii pochodzącej ze surowców energetycznych nieodnawialnych ( węgiel, gaz, ropa naftowa itp.) trzeba zużyć na potrzeby danego budynku.
EK- zaopatrzenie na energię końcową budynku. Odzwierciedla on ilość energii potrzebnej na roczną eksploatację budynku. Wskaźnik ten bilansuje straty energii uciekającej przez przegrody zewnętrzne, wentylację, określa sprawności urządzeń grzewczych, zużycie energii do podgrzania cieplej wody użytkowej, a także zyski cieplne z nasłonecznienia, przebywających w budynku ludzi oraz energii cieplnej wytwarzanej przez inne urządzenia.
WT- referencyjne zapotrzebowanie na energię, które jest zgodne z warunkami technicznymi obowiązującymi w roku wystawienia certyfikatu.
W praktyce przy ogrzewaniu budynku paliwami tradycyjnymi (gaz, węgiel, olej opałowy itp.), różnica między EP a EK wynosi rzędu 10%-15%. Kilkukrotne różnice między tymi parametrami mogą występować w przypadku, gdy do celów grzewczych wykorzystywany jest głównie prąd elektryczny lub odnawialne źródła energii.
Przy energii elektrycznej wartość EP może być trzykrotnie wyższa od EK. Budynek taki musi charakteryzować się niskimi stratami cieplnymi, żeby nie przekroczył wskaźnika EP.
Odwrotna sytuacja występuje, gdy wykorzystujemy głównie ekologiczną energię. Ciepłochłonność takiego obiektu może być znacznie gorsza ( większe straty energii), a uzyskamy zgodny z wymaganiami wskaźnik EP. Do określenia ciepłochłonności budynku miarodajnym wskaźnikiem jest EK.
Certyfikat energetyczny sporządza się na podstawie charakterystyki technicznej obiektu.
Co zawiera charakterystyka energetyczna
Ocena energetyczna obiektu wymagana jest do uzyskania pozwolenia na budowę oraz rozbudowę. Składana jest w raz z projektem budowlanym. Wykonuje się ją dla całego budynku o ile projekt nie dotyczy tylko części budynku.
Charakterystyka zawiera:
– bilans mocy
– właściwości cieplne zewnętrznych przegród
– sprawność instalacji wentylacji, chłodzenia, klimatyzacji, ogrzewania i oświetlenia
– przygotowanie ciepłej wody użytkowej
Sporządzana jest dla wszystkich pomieszczeń ogrzewanych, nieogrzewanych, chłodzonych i niechłodzonych.
W charakterystyce energetycznej zamieszczone są również informacje o urządzeniach stanowiących stałe wyposażenie budowlano-instalacyjne, zużywające inne rodzaje energii.
Celem sporządzania charakterystyki technicznej jest wykazanie, że przyjęte w projekcie budowlano-architektonicznym rozwiązania spełniają założone wymagania odnośnie oszczędnego zużycia energii.
Kto może sporządzać certyfikaty energetyczne
Zgodnie z ustawą świadectwo charakterystyki energetycznej może wykonać osoba, która:
• Posiada zdolność do czynności prawnych;
• Nie była karana za wszelkiego rodzaju przestępstwa;
• Ukończyła co najmniej studia magisterskie lub inżynierskie na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka oraz pokrewne;
• Posiada uprawnienia budowlane w specjalnościach: architektoniczna, konstrukcyjno-budowlana, instalacyjna lub odbyła szkolenie i zdała z wynikiem pozytywnym egzamin państwowy przed właściwym ministrem ds. budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej.
Korzyści płynące z certyfikacji energetycznej budynków
Wprowadzenie certyfikatów energetycznych dało realne szanse na zwrócenie szczególnej uwagi na koszty eksploatacji budynków. Dostarczają one informacji, które jeszcze kilka lat temu nie były ogólnie dostępne oraz brane pod uwagę. Budynki o niskich stratach energii na rynku nieruchomości osiągają dużo wyższe ceny, w porównaniu do obiektów o gorszych parametrach energetycznych. Charakterystyka energetyczna ma również wpływ na komfort użytkowania pomieszczeń w budynkach. Analiza ta obejmuje nie tylko zakres samego ogrzewania, ale też sprawność i efektywność systemu wentylacji i klimatyzacji oraz oświetlenia w budynku.
Wprowadzenie systemu certyfikacji energetycznej również mobilizuje samych projektantów, deweloperów, budowlańców czy zarządców nieruchomości do szukania coraz bardziej energooszczędnych rozwiązań ( w sztuce budowlanej, jak i wykorzystywanych źródłach energii), jako niezbędnych i ważnych cech budynku. Obecnie zmniejszanie kosztów energii to jeden z istotnych warunków dla właściciela nieruchomości. Ponadto energooszczędne w eksploatacji domy i mieszkania cieszą się największą popularnością wśród potencjalnych ich nabywców.